carrúca , nf: carruga Definizione
genia de tragu po carrare cosa; su cricu artu chi si ponet a unu carru, su carru etotu aprontau po fàere su seidóngiu a costas artas de cosa intéssia, o fintzes própriu custas costas e fintzes su tanti de laore chi càrrigat; in cobertantza, sa camba, mescamente cantu prus apresu a su pei (carrone); su lumbu e fintzes su dolore a is lumbos
Sinonimi e contrari
carrubba,
carrúgia,
chedratzu,
tragu
/
siàtica
Modi di dire
csn:
collire sas carrugas = remonire sos pes, sas ancas; carrughi toltu = chi portat is cambas trotas
Frasi
po ndi sairai su trigu a su partoxu si usàt sa carruga, unu tempus ◊ sa carruca est male barriada ◊ a una carruca li poniant dae bíndhighi a trinta mànicas
Terminologia scientifica
msg
Etimo
ltn.
carruca
Traduzioni
Francese
traîneau
Inglese
country cart
Spagnolo
narria,
rastra
Italiano
tréggia
Tedesco
Schlitten.